Zbiorniki hydroforowe starego typu, bez przepony nazywane są często zwykłymi zbiornikami hydroforowymi. Nie posiadają one membrany oddzielającej poduszkę powietrzną od gromadzonej wody.

Zatem w zwykłym zbiorniku hydroforowym następuje kontakt wody z powietrzem. W czasie napełniania przeponowego zbiornika hydroforowego ciśnienie pompowanej wody powoduje sprężanie poduszki powietrznej. Po uzyskaniu, ustawionego na sterowniku pompy, ciśnienia maksymalnego następuje przerwanie dopływu wody. Powietrze charakteryzuje się wtedy maksymalnym ciśnieniem przy minimalnej zajmowanej objętości. Przed powrotem wody do studni zabezpiecza zawór zwrotny montowany na wlocie do zwykłego zbiornika hydroforowego.

W momencie odkręcenie punku czerpalnego sprężone powietrza wypycha znajdującą się w zbiorniku hydroforowym wodę i zapewnia jej odpowiednie ciśnienie.

W miarę zużycia wody, następuje rozprężenie powietrza. Po spadku ciśnienia do ustawionego na sterowniku pompy ciśnienia minimalnego, następuje załączeni pompy. Woda z pompy tłoczona jest pod ciśnieniem do zwykłego zbiornika hydroforowego, aż do osiągnięcia ciśnienia maksymalnego itd. Zwykłe zbiorniki hydroforowe działają więc cyklicznie.